Wij mochten de eerste drie weken van de zomervakantie gaan genieten op een camping in de Belgische Ardennen. Wat hadden we er zin in!
Eenmaal daar hadden we onze tent snel opgezet en de kinderen hadden super goed geholpen. Wat een top begin! We settelden ons lekker en toen... toen begon het te regenen. En te regenen en te regenen.
Vervolgens bleek luchtbed 1 lek waardoor man en bonusdochter-lief halsoverkop op zoek konden naar een winkel waar ze luchtbedden verkochten.
In de nacht die volgde bleek ook luchtbed 2, die van ons, lek.
We lieten ons er niet van weerhouden te genieten van de camping en de natuur. Ondanks de regen maakten we er een week lang goede zin en mooie herinneringen.
Totdat één van de poezen thuis, niet thuis kwam.
Maar waar was de poes dan?
Na twee dagen was de poes nog niet gespot en waren opa en oma's, en de buurtgenoten al bezig geweest met zoeken.
Tja, wat moesten we nu doen?
De regen en de lekke luchtbedden konden ons niet klein krijgen maar één van onze poezen vriendinnen missen dat voelde toch wel heel naar.
Dus besloten we naar huis te gaan.
Teleurgesteld en best een beetje verdrietig dat onze vakantie zo moest eindigen maar met hoop in ons hart dat we poes zouden vinden reden we naar Nederland.
Op de terugweg werden we gebeld door opa. De poes is gevonden! Ze zit bij de achterburen achter het schuurtje en durft niet te komen.
Eenmaal thuis aangekomen liepen we snel naar het schuurtje toe. Poes zag ons en net zo blij als wij waren om haar te zien was dat voor haar ook en sprong ze ons met al haar poezenpootjes in de armen.
En zo eindigde ons Belgische avontuur en maakte het plaats voor een ander avontuur.
We vierden onze vakantie verder in Nederland.
En wat we vooral merkten is dat toen we onze verwachtingen loslieten en onze teleurstelling de vrijheid gaven er ruimte ontstond voor nieuwe avonturen.
Wanneer een deur sluit opent een andere.
We gaven onszelf de ruimte om voorbij de verwachting te gaan. Een verwachting die niemand anders dan wijzelf ons immers opgelegd hadden.
En dat vroeg zijn eigen tijd.
Je zult je misschien herkennen in ons verhaal.
Dingen gaan niet zoals verwacht. In je werk of privé. Mensen reageren niet zoals je dacht, je raakt jezelf kwijt in het vinden en verliest het contact met voelen.
Teleurstelling, verdriet of boosheid dienen zich aan.
Wanneer je er later op terugkijkt blijkt dat de situatie naast deze teleurstelling ook nieuwe inzichten en nieuwe mogelijkheden gaf.
Door er anders naar te kijken.
Niets in het leven heeft betekenis, pas als je er zelf betekenis aan geeft.
Welke betekenis geef jij aan gebeurtenissen?
En mag jij er anders naar kijken?
Durf jij je verwachtingen los te laten?
En een deur te sluiten, om te onderzoeken welke deur zich opent?
Dan ontmoet ik je graag om dit samen met mij te onderzoeken.
Anders kijken
« He schaduw, hier ben ik!